Poseł do Parlamentu Europejskiego Ryszard Legutko złożył zapytanie skierowane do Komisji Europejskiej w sprawie różnicy w jakości towarów trafiających na rynki Europy Zachodniej i Wschodniej. Odpowiedź udzielona przez komisarz Verę Jourovą w imieniu Komisj.
Treść zapytania :
W państwach Unii Europejskiej, które przystąpiły do wspólnoty od 2004 roku, dyskusja na temat jakości towarów trafiających na ich rynki powraca coraz częściej. Relacje obywateli UE przepełnione są uwagami na temat bulwersujących i uwłaczających konsumentowi różnic w jakości tych samych towarów oferowanych w Niemczech, Austrii czy Wielkiej Brytanii, a tych kupowanych w Polsce, Słowacji, czy Bułgarii. Badania Słowackiego Stowarzyszenia Konsumentów poświadczyły te zarzuty na konkretnych przykładach. Ostatnio ten fakt potwierdził także pracownik jednej z największych sieci sklepów w Europie podczas przesłuchania przed brytyjską Izbą Lordów. Podwójne standardy stosowane w produkcji żywności i towarów dla państw „starej” i „nowej” Unii to upokarzający relikt z czasów poprzedniego stulecia wymagający natychmiastowych zmian.
W związku z powyższym proszę Komisję o odpowiedź na poniższe pytania:
1. Jakie mechanizmy prawne może wykorzystać Komisja do zniwelowania różnic w jakości towarów tych samych marek sprzedawanych w różnych krajach UE?
2. Jakie mechanizmy prawne mogą stosować państwa członkowskie dla wyrównania jakości między towarami sprzedawanymi pod tą samą nazwą ale z różnym składem w różnych krajach UE?
3. Czy normy środowiskowe i zdrowotne, którymi często podyktowane są różnice w składzie chemicznym poszczególnych towarów, nie powinny być takie same w ramach jednolitego rynku wewnętrznego UE?
Odpowiedź udzielona przez komisarz Verę Jourovą w imieniu Komisji:
W kwestii różnic w jakości towarów sprzedawanych pod tą samą marką w różnych państwach członkowskich Komisja pragnie zwrócić uwagę Szanownego Pana Posła na swoje wcześniejsze odpowiedzi na pytania wymagające odpowiedzi na piśmie: E-007154/2013, E-001209/2013, E-004962/2009, E-004388/2011, E-005055/2011, E-005563/2011, E-005756/2011, E-001581/2012 oraz E-005217/2012[1].
Jednakowa ochrona wszystkich konsumentów przed niebezpiecznymi produktami jest jednym z zasadniczych fundamentów prawodawstwa UE. Jeśli chodzi o skład chemiczny towarów, celem unijnego prawodawstwa harmonizacyjnego dotyczącego poszczególnych sektorów jest zapewnienie wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzi oraz ochrony środowiska. W szczególności rozporządzenie REACH (Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów) ma zastosowanie do produkcji, wprowadzania do obrotu i stosowania substancji – substancji jako takich, w postaci mieszanin lub składników wyrobów – we wszystkich państwach członkowskich. Ponadto informacje dotyczące produktów stwarzających zagrożenia chemiczne są udostępniane wszystkim państwom członkowskim za pośrednictwem unijnego systemu szybkiej informacji RAPEX, tak aby dane zagrożenie można było skutecznie wyeliminować w całej UE.
[1] http://www.europarl.europa.eu/plenary/pl/parliamentary-questions.html
