Prof. Ryszard Legutko złożył interpelację skierowaną do Komisji Europejskiej w sprawie propozycji Rządu Republiki Francji do projektu umowy międzynarodowej o powołaniu unii fiskalnej. Odpowiedzi udzielił komisarz Ollie Rehn.
Treść interpelacji
Rząd Republiki Francji zaproponował włączenie do projektu umowy międzynarodowej o powołaniu unii fiskalnej zapisów, które umożliwią przenoszenie pieniędzy z polityki spójności na programy walki z bezrobociem w strefie euro. W tym celu miałby zostać powołany fundusz wzrostu i konkurencyjności.
Przyjęcie takiej propozycji, zdaniem wielu ekspertów, może negatywnie wpłynąć na rozwój gospodarek państw Europy Środkowej. Fundusze strukturalne dla tej części Europy są ogromną szansą na zmniejszenie dysproporcji rozwoju gospodarczego pomiędzy państwami Unii. Dalsze prowadzenie aktywnej polityki spójności jest gwarantem zminimalizowania zagrożenia, jakim jest powstanie Unii Europejskiej dwóch prędkości.
W związku z powyższym proszę o odpowiedź na następujące pytania: — jakie jest stanowisko Komisji wobec propozycji Rządu Republiki Francji?
— czy Komisja podejmie stanowcze kroki przeciwko budowie Europy dwóch prędkości, której przejawem jest m.in. projekt umowy międzynarodowej powołującej unię fiskalną?
Odpowiedź na interpelację
Komisja jest „strażniczką traktatów”, a zatem również spójności Unii Europejskiej jako całości złożonej z 27 państw członkowskich. W kontekście prac nad międzynarodowym Traktatem o stabilności, koordynacji i zarządzaniu w unii gospodarczej i walutowej (TSCG), zapewnienie spójności UE jako całości stanowi jeden z głównych celów Komisji. W znacznej mierze dzięki zaangażowaniu Komisji, TSCG podpisany w dniu 2 marca 2012 r. jest w pełni zgodny z prawem Unii i porządkiem instytucjonalnym UE. W TSCG przewidziano, że w maksymalnym terminie pięciu lat od jego wejścia w życie należy podjąć kroki w celu włączenia jego postanowień do ram prawnych Unii.
Komisja prowadzi prace w celu wprowadzenia w życie kluczowych postanowień TSCG, w miarę możliwości poprzez przepisy prawa wtórnego, na podstawie Traktatów UE oraz metody wspólnotowej.
