Prof. Ryszard Legutko złożył interpelację skierowaną do Komisji Europejskiej ws. Programu Pomocy Żywnościowej (PEAD) w latach 2014-2020.
treść interpelacji
Wieloletnie Ramy finansowe budżetu UE na lata 2014-2020 przewidują redukcję budżetu w ramach europejskiego Programu Pomocy Żywnościowej (PEAD) z 500 mln euro do 360 mln euro. Środki te mają być również przesuwane do Europejskiego Funduszu Spójności, którego głównym celem jestpromocja zatrudnienia, co mija się z założeniami programu PEAD.
Obniżenie budżetu PEAD nie wystarczy na zaspokojenie potrzeb najuboższych osób w UE. Państwa członkowskie realizujące program zwróciły się do KE o wygospodarowanie 675 mln euro, czyli dwa razy tyle ile KE zaplanowała.
Ograniczenie środków będzie miało fatalne skutki wpostaci braku żywności dla najuboższych mieszkańców UE, co jeszcze bardziej zwiększy skalę ubóstwa i zaburzy obecny system współpracy. Żywność jest podstawą życia i każdy człowiek powinien mieć do niej dostęp.
W związku z powyższym zapytuję Komisję:
1. Czym podyktowane jest ograniczenie budżetu PEAD?
2. Czy Komisja przygotowała raport o negatywnych skutkach ograniczenia budżetu PEAD?
3. Jak Komisja zamierza walczyć z niedożywieniem i ubóstwem w UE?
4. Jak według Komisji ma wyglądać realizacja programu PEAD w ramachEFS?
odpowiedź na interpelację
Odpowiedź udzielona przez komisarza László Andora wimieniu Komisji.
Unia Europejska zamierza do 2020 r. zmniejszyć o 20 milionów liczbę osób zagrożonych ubóstwem lub wykluczeniem społecznym. Należy jednak zauważyć, że odnotowane przed 2009 r. pozytywne tendencje uległy odwróceniu pod wpływem kryzysu: coraz większa liczba naszych obywateli dotknięta jest ubóstwem materialnym, w tym niedostatkiem żywności.
Komisja podkreśla w tym kontekście znaczenie instrumentu pomocy przeznaczonego dla osób najbardziej potrzebujących, jakim jest Europejski program pomocy żywnościowej.Komisja opracowuje nową inicjatywę, będącą kontynuacją Europejskiego programu pomocy żywnościowej, lepiej dostosowaną do rzeczywistości nowych form ubóstwa.
Ten nowy instrument będzie stanowić integralną część polityki spójności społecznej, uzupełniając już istniejące instrumenty. W jego ramach możliwe będzie niesienie pomocy materialnej i oferowanie metod integracji osób zbyt oddalonych od rynku pracy, niekwalifikujących się do objęcia środkami z Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS).
Nowa inicjatywa będzie uzupełniać EFS, który pozostaje głównym instrumentem zapobiegającym ubóstwu i wykluczeniu społecznemu, w szczególności dzięki poszerzeniu zakresu stosowania w obszarze włączenia społecznego. Komisja wyszła z wnioskiem o przeznaczenie min. 25 % budżetu z funduszy strukturalnych na EFS, z którego 20 % skierowane było by na działania w zakresie włączenia społecznego.