W czwartek 12 kwietnia 2012r. zmarł płk. doktor Jerzy Woźniak ur. 8 listopada 1923 – żołnierz AK, lekarz, Prezes Okręgu Dolnośląskiego AK, Honorowy Prezes Światowego Związku Żołnierzy AK, w latach 2001-2002 pełnił funkcję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.
W czasie II wojny światowej walczył w Armii Krajowej (jako żołnierz placówki ZWZ AK w Błażowej), był kolporterem prasy podziemnej. Uczestnik akcji „Burza” (w miejscowościach Hyżne i Błażowa). W czasie okupacji ukończył szkołę podchorążych i podoficerską (1943–1944).
Po wejściu oddziałów sowieckich na teren Podkarpacia ukrywał się, walczył w oddziale samoobrony Armii Krajowej, następnie w organizacji NIE i Delegaturze Sił Zbrojnych Rzeszów-Południe.
W 1945 znalazł się w Europie Zachodniej, gdzie walczył w 2. Korpusie Polskim we Włoszech, był także członkiem Delegatury Zagranicznej Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” pod kierownictwem płk. Józefa Maciołka (1946–1947) oraz emisariuszem delegatury WiN w Londynie na teren RP.
W latach 1945–1946 kształcił się w dziedzinie medycyny na Uniwersytecie w Innsbrucku, następnie w Edynburgu. W 1947 został przerzucony do kraju, a następnie aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa Publicznego, skazany na karę śmierci, którą zamieniono na dożywotnie więzienie. W 1956 wyszedł na wolność, podejmując przerwane studia medyczne. Pracował we Wrocławiu jako pulmonolog.
Odznaczony Krzyżem Walecznych, Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami (na emigracji w 1948), Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2003).
