W nocy z 12 na 13 grudnia 1981 roku na mocy dekretu Rady Państwa wprowadzono w Polsce stan wojenny. Utworzono Wojskową Radę Ocalenia Narodowego, a władza w PRL została przejęta wojsko.
Wolnościowy zryw „Solidarności” został stłumiony. O wprowadzeniu stanu wojennego poinformował gen. Wojciech Jaruzelski w przemówieniu, które o godzinie 6:00 wyemitowały radio i telewizja.
Wśród oficjalnych powodów wprowadzenia stanu wojennego wymienia się coraz gorszą sytuację gospodarczą w kraju, a przede wszystkim grożącą Polsce interwencję zbrojną pozostałych państw Układu Warszawskiego. Oczywiście przyczynę tego zagrożenia władze PRL upatrywały w opozycji solidarnościowej. Znamienny jest fakt, że stan wojenny wprowadzono 16 miesięcy po fali strajków w 1980 roku, które doprowadziły do powstania NSZZ „Solidarność”.
Po wprowadzeniu stanu wojennego zawieszono naukę w szkołach, przerwano łączność telefoniczną i wprowadzono godzinę milicyjną. Wyrazem oporu społecznego wobec władzy były akcje strajkowe na terenie kopalń, hut, stoczni i portów. Podczas pacyfikacji kopalni „Wujek” przez ZOMO i wojsko zginęło 9 górników. Ogółem w stanie wojennym zginęło kilkudziesięciu uczestników akcji protestacyjnych (co najmniej 91 osób). Ponadto łącznie ponad 10 tysięcy ludzi, w tym większość członków Komisji Krajowej „Solidarności”, zostało internowanych bądź aresztowanych.
Pomimo, że minęło już ćwierć wieku od dnia wprowadzenia stanu wojennego, jego przywódcy do dzisiaj nie zostali osądzeni.
źródło: http://www.solidarnosc.gov.pl/index.php?document=48
